PEGU et Aracan regna proxime sita sunt ad fines Bengalae

PEGU et Aracan regna proxime sita sunt ad fines Bengalae

ubi initium sumentia littora sua porrigunt, inter Eurum, et Euroaustrum usque ad civitatem portumque Martavan, qui est in provincia Pegu, distatque missiaribus 70. a Bengala, situs sub decimo sexto gradu, a quo provincia Sian incipit. Utrumque regnum tam Aracanum, quam Peguanum abundant rebus quibuscumque necessariis, praesertim aurô, atque gemmis: invenias enim illic rubinos, spinellos, saphyros, hyacinthos, robassos, granatos etc. Ea regna quottidie frequentantes, certo affirmant, regem Peguanum habere Elephantem totô colore candidum, quem tamquam sacrosanctum supplex veneratur, Mos est apud Peguanos, ut advenas negotiatores interrogent, quandiu illis haerere velint, qui si certum tempus definierint, offerunt illis puellas nubiles complures, ex quibus unam sibi deligens advena, cum parentibus illius contrahit certô pretiô pro ea retinenda secum, donec ibi manserit; initô contractu, hospes puellam domi suae retinet, quae et ancillae et uxoris partes obit: elapsô mansionis tempore solvit amicis aut parentibus puellae, quantum ex pacto debet digrediturque bonâ veniâ, puella aeque proba et honesta ac prius, redit ad parentes, nec ulla ex parte deterior putatur, nec turopior. Quod si postea puella desponsetur marito, isque vel totius regni princeps fuerit, et advena, cum quo prius consueverat, in eum locum aliquando revertatur, commoraturus ibidem denuo ad tempus, tum iterumpetit pactam sibi prius puellam tradi, quae absque ulla mariti tergiversatione, et absque omni infamiae nota, advenam sequitur, illique adhaeret, quandiu praesens adest, quô iterum digrediente, ipsa maritum repetit: Praeterea, si quis sponsus alicuius status gradusve, vel etiam parentibus nobilibus prognatus fuerit, huic deligunt aliquem ex advenis, sollicitantes eum precibus, ut primâ nocte cum sponsa cubare, eamque deflorare dignetur, offerentes illi honorarium satis honestum, ducentes id magno honori, atque beneficium amplum interpretantes, quod tantô labore et molestiâ per ipsum sublevati sint, atque hunc morem non nobiles tantum, sed ipse rex observat religiose. Multi ex Peguanis ad caput pudendi, appendunt nolam unam, alii duas, suaviter admodum sonantes, iuglandium magnitudine traiectas inter cutem carnemque, atque ea consuetudo ex eo invaluit, quod Peguani Sodomitico peccato ut plurimum sunt dediti: nolae itaque appenduntur, ut eô impedimentô interpositô, illud tutius declinent. Feminae et puellae nudae incedunt, duntaxat ad pudenda concisum habentes succinctorium, quod inter eundum in anteriori parte ventilando fatiscat, detectis saepe ex toto ipsis etiam pudendis, quod eo fit, ut viros in sui amorem pelliciant.

horrendumque Soldomiae peccatum devitetur. Sunt quidam inter Peguanos, qui filiabus recens natis pudenda filô consuunt, relinquantes duntaxat foramen admodum augustum, per quod vesicam exonerent; adultis deinde et desponsatis, sponsus suturam aperit, cultrô peracutô. Vulnus in cisum curant peculiari unguentô. Eiusmodi mulieri in aula Archiepiscopi Goensis locos incidit Chyrurgus. Stirpem ducere Pegusii existimantur, ab Iudaeis exulibus, qui a Salomone damnati ad Ophirinasaur ifodinas erant. Est hoc Regnum in India extra Gangem, alias amplissimum, a quo 20. regna pendebant, nempe Abdiara, Arracanum, Ava, Bacaium, Brama, Cablanum, Canaranum, Caorium, Cassubum, Cacomaeum, Comotaeum, Iangoma, Largoraeum, Mandranella, Manarium, Marsinum, Monataeum, Pronum, Tanguum, Tazataeum, Tavaeum, Tincum, Tipoura, Toraeum, Transiana et Vilepum, cum regno Peguano. Nunc valde imminutum, et pluries destructum a Regibus Arracani, Bramae, et Tagui, continet

tantum Peguanum regnum proprium cum uno alterove adiacente. Estque inter Tunchinum ad Ortum et Arracanum ad Occasum. Primaria urbs est